André Cadere
Hervé Bize
Tentoonstellingen van André Cadere (1934-1978) zijn altijd een evenement op zich, omdat ze zeldzaam zijn en complex om te organiseren. De kunstenaar produceerde immers maar een beperkt aantal werken gedurende twee zeer verschillende periodes: de eerste in Boekarest van 1960 tot het voorjaar van 1967 (die vertrouwelijk blijft en hier in Brussel niet zal worden getoond) en de tweede in Parijs tot 1978.
Bovendien stellen ze de curator ook altijd voor dezelfde soort vergelijking: hoe moet zijn werk getoond worden. Vooral als de tentoonstellingen geconcentreerd zijn op, of zelfs geheel gewijd zijn aan, wat min of meer de laatste zeven jaar vertegenwoordigt, namelijk de beroemde houtstaven waarmee de figuur van Cadere onvermijdelijk geassocieerd wordt. De kunstenaar wordt immers bijna altijd afgebeeld met een houtstaaf in de hand of in de buurt.
Wat deze ‘laatste’ periode betreft, mogen we echter niet vergeten dat Cadere vanaf 1975 talrijke eigen tentoonstellingsmiddelen produceerde en dat zijn kleurrijke staven wel degelijk door het publiek konden worden bekeken zonder zijn aanwezigheid.
Hoewel de tentoonstelling ‘André Cadere, Expanding Art’, gepresenteerd door de Fondation CAB, gebaseerd is op een groot aantal staven met ronde doorsnede, bevat ze ook andere soorten staven, waaronder voorbeelden van staven met vierkante doorsnede die de kunstenaar in 1970 maakte. Verder kan de bezoeker ook kennismaken met verschillende opmerkelijke en unieke werken uit de periode daarvoor (1969-1971).
Het laatste deel van de tentoonstelling is ten slotte gewijd aan tekstuele stukken die herinneren aan het belang van taal in zijn werk, en aan fotoreeksen die verband houden met Cadere’s voortdurende verplaatsingen, waaronder verschillende verblijven in België, waar hij door vele persoonlijkheden met veel plezier werd ontvangen. Filmdocumenten belichten ook verschillende werken in de openbare ruimte, die Cadere er vanaf 1972 introduceerde.
De tentoonstelling ‘André Cadere, Expanding Art’, die volledig is afgestemd op de ruimte van de Fondation CAB, en het begeleidende programma zijn samengesteld door Hervé Bize, met de steun van de Succession André Cadere.
Voor dit project werden uitzonderlijke stukken geleend uit particuliere en openbare verzamelingen, zowel in België als in het buitenland.
Een korte residentie (Eric Hattan, 28 februari – 8 maart) en twee performances die nauw verbonden zijn met het werk van Cadere (Marco Godinho en Alexandra Sand) worden georganiseerd om een uitwisseling met levende kunstenaars tot stand te brengen, in de geest van de uitwisseling die Cadere zelf ook onderhield met zijn collega-kunstenaars.
Wij danken de Succession André Cadere, het Roemeens Cultureel Instituut Brussel, de Art Encounters Foundation, Timisoara, Kultur | lx – Arts Council Luxembourg en het Institute for Studies on Latin American Art (ISLAA), New York voor hun partnerschap.
Eric Hattan residentie zal worden getoond bij de vernissage en gedurende de hele Cadere-tentoonstelling, die loopt tot 15 juli 2023.
