Bernar Venet
Voornamelijk gekend voor zijn monumentale werken, en als prominent lid van de New Yorkse avant-garde van de jaren zestig, drukt Bernar Venet zich doorheen zijn artistieke carrière ook uit middels schilderkunst, poëzie, film en performance. Hij ontwikkelde een nieuwe vorm van radicale artistieke expressie die wiskunde en wetenschappelijke taal combineert. Fondation CAB is verheugd om de kunstenaar Bernar Venet uit te nodigen voor een unieke samenwerking. Venet zal een dwarsbalk van bijna 25 meter presenteren, een in-situ commissie van Fondation CAB. De installatie zal de gehele ruimte van de stichting op een experimentele wijze activeren. Verder omvat de tentoonstelling vijf historische werken, die de bezoeker een beter inzicht bieden in de parktijk van de kunstenaar. Venet zal tevens tijdens de opening, op woensdag 12 februari 2020, een performance brengen in de vorm van een muurschildering die ter plekke wordt aangebracht.
100 jaar diagonalen
2020. Fondation CAB in Brussel. Een stalen balk doorkruist diagonaal de stichting. Zonder de muren te raken, als een kras in de leegte. Zoals Bernar Venet het zelf omschrijft, is het “de hypothese van de diagonaal’, die de realisatie van een mogelijkheid verbindt met een plastische vorm: zoals ook de hypothese van de boog; de hypothese van de rechte lijn; en de hypothese van de zwaartekracht zijn werk structureren. Deze grootschalige sculpturale interventie – een stalen balk met een lengte van 17 meter – brengt hulde aan een eeuw van diagonalen gaande van Rodchenko tot Venet, die doorheen de jaren zowel onbewust als intentioneel meermaals hulde bracht aan de eerste.
1977. Op uitnodiging van P.S.1, stelde Venet – toen nog niet actief als beeldhouwer, een dubbele muurschildering voor onder de noemer “Homage aan Rodchenko”. Enerzijds de baan die een cycloïde curve aflegt, anderzijds een diagonaal die de muur kruist, met daarbij formules voor de berekening van de diagonaal van de rechthoek.
1966 . Bernar Venet plaatst de wetenschap, met in het bijzonder de geometrie, in het middelpunt van zijn picturale werk. Hij ontwikkelt de “Berekening van de diagonaal van een rechthoek”, waarvan de diagonaal die het canvas doorklieft van linksonder naar rechtsboven, een berekeningsformule wordt verbonden aan de drager.
1926. Theo Van Doesburg publiceert “L’élémentarisme et son origine” (het Elementarisme en haar oorsprong) in het tijdschrift De Stijl, rebellerend tegen de orthogonale hegemonie, en als introductie van een nieuwe dimensie in neo-plastistische schilderijen door middel van de diagonaal. Een cruciaal statement, aangezien deze positie het begin inluidt van de tweedeling tussen Mondriaan en Van Doesburg, en daarmee een nieuwe aanpak in de geometrische kunst opwerpt die onder de noemer Concrete kunst in 1930 in Parijs, en vervolgens vanaf 1944 in Zürich, aan belang wint.
This exhibition takes place with the support of the studio Bernard Venet
